taśmy nierdzewne Inox - cykl produkcji na przykładzie produkcji taśm sprężystych 1.4310 oraz dlA porówniania "miękkich" 1.4301
Taśmy nierdzewne Inox (Inoxydable – „nieutleniajacy się).
Historia stali nierdzewnej.
Godnym uwagi jest fakt, że w drugiej połowie XIX wieku odkryto we Francji, że mieszanka żelaza i chromu chroni stal przed działaniem kwaśnych substancji. Dlatego, w wyniku tego odkrycia i dalszych prac, stal nierdzewna została opatentowana w 1912 r. przez niemieckich inżynierów Kruppa. Godne uwagi, że patent dotyczył stali austenitycznej. Jednakże, nazwy „stal nierdzewna” jako pierwszy użył angielski inżynier Harry Brearley. Pracował on, dla przemysłu zbrojeniowego w laboratoriach Brown Firth w Sheffield. Brearley poddał swój wynalazek działaniom octu oraz soku z cytryny i odkrył, że jego stal niewątpliwie nie rdzewieje. W rezultacie, Anglikowi udało się przekonać do nowego wynalazku producenta noży R. F. Mosleya.
W związku z tym, niegdyś stal nierdzewna używana była tylko do wyrobu sztućców. Jednakże w 1924 r. w Wielkiej Brytanii została opatentowana stal według normy AISI 304 zawierająca 18% chromu i 8% niklu. Z pewnością do dnia dzisiejszego gatunek ten, jak się wydaje, należy do najbardziej popularnych gatunków stali nierdzewnych. Niewątpliwie, cała grupa stali austenitycznych znajduje wiele zastosowań, chociaż pozostałe grupy stali nierdzewnych takie jak martenzytyczne czy też ferrytyczny oraz duplex, ze względu na swoje unikalne właściwości bądź cenę bezsprzecznie mają swoje mocne miejsce na rynku wyrobów ze stali nierdzewnej. Taśmy ze stali nierdzewnej we wszystkich tych grupach są produktem coraz bardziej powszechnym.
Powody używania taśmy nierdzewnej zwanej potocznie Inox.
Reasumując, główne powody używania stali nierdzewnej to:
- odporność na korozję. Godne uwagi jest jednak, że stal ta zachowuje swoja odporność tylko w pewnych warunkach.
- bezsprzecznie zaletą tego materiału jest możliwość stosowania w agresywnym środowisku
- bez wątpienia, dodatkową zaletą jest odporność na wysokie temperatury (ma to związek z wysoką zawartością Cr)
- odporność na korozję i w rezultacie lśniący połysk i w związku z tym efekt estetyczny.
Użycie
Reasumując, stali nierdzewnych używa się na zbiorniki na wyroby chemiczne, jak również zbiorniki i cysterny mleczarskie, niecki basenów pływackich, kolumny rektyfikacyjne. Niewątpliwie taśmy ze stali nierdzewnych stosuję się na instalacje w przemyśle koksowniczym, łopatki turbin, armaturę przemysłową i domową, narzędzia chirurgiczne, sztućce, naczynia i garnki. Na zakończenie, instalacje w przemyśle spożywczym, takielunek i okucia żeglarskie, wytrzymałe konstrukcje stalowe, dekoracyjne elewacje, części silnikowe w samolotach i rakietach. Dodatkowo windy, chłodnie, klimatyzatory, piece żaroodporne, balustrady ozdobne, itp. Ponieważ Normy HACCP wymagają, by w kontakcie z żywnością używać stali nierdzewnej, dlatego tak dużo jest zastosowań stali nierdzewnych w produkcji urządzeń tego typu. Reasumując, stal nierdzewna bez wątpienia powszechnie jest stosowana we wszystkich obszarach działalności człowieka.
źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stal_nierdzewna
Warto pamiętać o Tadeuszu Sędzimirze.
Tadeusz Sendzimir pol. Tadeusz Sędzimir (ur. 15 lipca 1894 we Lwowie, zm. 1 września 1989 w Jupiter na Florydzie – polski inżynier i wynalazca zwany „Edisonem metalurgii”. Niewątpliwie, najbardziej znany z trzech wynalazków: metody ciągłego cynkowania ogniowego (znanej współcześnie jako proces Sendzimira), linii produkcyjnej do ciągłego walcowania blachy na zimno oraz tzw. walcarki planetarnej. https://pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Sendzimir
Na zakończenie, jest godne uwagi, że wynaleziona i opatentowana przez niego walcarka planetarna do materiałów twardych, powszechnie na całym Świecie nazywana jest „walcarką Sędzimira”.
Wpływ dodatków stopowych na własności stali nierdzewnych:
- Chrom – tworzy na powierzchni warstwę pasywna w związku z tym nadaje stali odporność korozyjną.
- Nikiel – zwiększa ciągliwość stali, zwiększa pasywność i jednocześnie korzystnie wpływa na odporność korozyjną.
- Molibden – zwiększa odporność na korozję wżerową i szczelinowa, co godne uwagi zapewnia odporność na kwasy redukujące,
- Węgiel – zwiększa wytrzymałość i twardość stali jednocześnie zwiększa ryzyko korozji międzykrystalicznej.
- Azot – zwiększa odporność na korozję wżerową i szczelinową, co godne uwagi zwiększa wytrzymałość i twardość stali, polepsza spawalność.
- Mangan – zwiększa wytrzymałość stali, intensyfikuje działanie Azotu w stali, dlatego polepsza skrawalność ale pogarsza odporność korozyjną.
- Tytan, Niob i Cyrkon – polepszają spawalność, poprawiają odporność na korozję międzykrystaliczną, dodatkowo poprawiają własności mechaniczne stali w wyższych temperaturach.
- Miedź – zwiększa odporność na korozję w kwaśnym środowisku, polepsza odkształcalność.
- Krzem – zwiększa żaroodporność żarowytrzymałość, co ważne w niektórych przypadkach, polepsza lejność stopów odlewniczych.
- Siarka – w przeciwieństwie do wymienionych powyżej w większości wypadków traktowana jako zanieczyszczenie i niepożądana.
- Fosfor – podobnie do siarki, traktowany jako zanieczyszczenie i niepożądany.